تاریخ فرهنگی از رویکردهای مقبول اخیر در مطالعات تاریخی دنیاست که تلاش آن بررسی پدیده های تاریخی از منظری نو یا زاویه ای کمتر پرداخته شده یا نشده است. زاویه ای که نویسندگان پیشین مایل به پرداخت آن نبوده اند و عدم تمایل ایشان ریشه در باورهای زمینه ای نویسندگان و موضع فرهنگی ایشان دارد. مانزلو محقق تاریخ در این باره می گوید: این مولف واجد موضع فرهنگی است که با نگارش خود به واسازی تاریخ دست می زند

تمدن اسلامی در تثبیت و تداوم فرهنگ اسلامی ظاهر می شود. تمدن پوسته بیرونی همان فرهنگی است که پیشتر نهادینه شده و حالا در ساحت مادی و خارجی قابل ادراک و بهره مندی است. اگر فرهنگ اسلامی در میان موحدان مسلمان کم رنگ و بی رنگ شود نمی توان انتظار تداوم و حیات برای تمدن اسلامی داشت. چرا که اساسا مقدمه از بین رفته و متن اصلی نیز تولید نخواهد شد. انقلاب اسلامی حادثه ای مهم در قرن بیستم بود که معادلات جهانی مبنی بر شی وارگی انسان مدرن را هدف قرار می داد و آدمی را به فطرت خداجوی خویش دعوت می کرد. تا از این طریق فرهنگ انسانی و اسلامی از سرچشمه های کتاب آسمانی و کلام انسان کامل جان دوباره بگیرد با این تفاوت که بعد از قرن ها این خواسته از درون آحاد مردم شکل می گرفت. امامین انقلاب اسلامی بر جنبه های قدسی هنر و نقش سازنده آن در ساخت و استحکام جامعه الهی تاکید کرده و خواستار هنری شدند که کمال انسان به عنوان اشرف مخلوقات را فریاد زند و نه انسان به مثابه کالا یا ابزاری در دست قدرت های شیطانی ...

مشاهده متن خبری نشست

از مسائل مُبتلابه و مهّمی که متوجّه هنرهای تجسمی ما به طور عام و استان البرز به طور خاص بوده و در این نمایشگاه نیز می­توان تأثیرات آن را مشاهده کرد، همانا دشواری تشخیص کار هنرجو از استاد به دلیل نزدیکی بسیار زیاد اثر شاگرد به استاد است. پُر واضح اینکه این مسئله به تقلید تام از سبک و سیاق مدرس توسط هنرجو مربوط می­شود که فضای آن بر روی خیلی از آموزشگاه­های هنری کنونی ما سیطره داشته و به تعبیر اهالی هنر به «تکرار عین به عین شخصیت استاد در شاگرد» مُنتج می­شود. اتفاقی که به طبع، مخالف جریان «هنرمندپروری خلّاقِ» نهادهای آموزش هنر بوده و نخواهد توانست به خروجی و نتایج روشن و مطلوبی در فرداها دست یابد؛ و نکته پایانی اینکه لازم است دبیرخانه «سالانه» سیاستی اتخاذ کند تا از حالت «مُنفعل» – فراخوان و داوری و تقدیر تکرارشونده یا مدیریت­شده – خارج و در حالتی «فعّال» مسیر آینده و پیش روی هنر تجسمی البرز را ترسیم و راهبری نماید. که البته این مهّم مُحتاج «پایش»، «برنامه­ریزی» و «اقدام» مؤثری است که در هر سال می­بایست تقویت و ترفیع شود. بی­شک دخالت دادن نقش نخبگان و صاحب­نظران در «هیئت اندیشه ورز» این رویداد امری واجب و انکار ناپذیر بوده و هست.

مطالعه متن یادداشت از طریق وبسایت حوزه هنری استان البرز

فرشته مخلوقی آسمانی و موجودی نامریی بوده که همواره، ذهن آدمی را به خود مشغول کرده است؛ این موضوع در میان آثار هنرمندان دوره­های هنر اسلامی، همواره، مورد توجه بوده؛ به نحوی که در دو دوره مهم و هنردوست تیموری و صفوی، به این موضوع پرداخته‌ و آن را در اشکال متنوع در نگاره‌ها دست‌مایه کار خود قرار داده­اند؛  دریافت فایل مقاله 

این کارگاه با حضور دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه فردوس مشهد مورخ جمعه 22 آذر 1398 ساعت 17-9 صبح و بعد از ظهر برگزار شد. در خاتمه به شرکت کنندگان مدرک معتبر و مشترک دانشگاه و سازمان فنی و حرفه ای با عنوان SCD اعطا می شود. رئوس مطالب این کارگاه شامل: آشنایی با عنوان نویسی/ پاراگراف نویسی/ دستور فنی نگارش/ لحن و آهنگ کلام/ مهارت های کاربردی نرم افزار word بوده است.

ثبت نام از طریق وبسایت سامانه مدیریت رویدادهای فردوس:

http://www.ferdowsconferences.ir/main/fa/workshops/details/84/

رویکرد توسعه ای از رویکردهای مورد علاقه دولت هاست بنحوی که افزایش کمی بیشتر مورد توجه اذهان عمومی بوده و هست و طبعا دولت ها نیز برای مقبولیت خویش از این ابزار استفاده می کنند. اخیرا معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی تفاهم نامه ای با سازمان منطقه آزاد کیش، بنای تاسیس موزه هنرهای معاصر کیش را نهادند تا این شهر بدنبال تهران، اصفهان، کرمان، اهواز و آبادان، هفتمین شهری باشد که دارای موزه هنرهای معاصر می شود. البته که پس از انقلاب اسلامی در سال 1357 و تجربه تاسیس موزه ای با این نام در تهران با ویژگی های خاص خود لازم می نمود تا موزه هنرهای معاصر به مورد تهران محدود نشود. و توسعه کمی در این باره به خودی خود امری مطلوب است اما نکته قابل تامل این است که موزه های تاسیس شده بعدی آن هم با سیاست تمرکززدایی، تاکنون چقدر توانسته اند جایگاه موزه ای خویش را ایجاد، تقویت یا تثبیت کنند. این در حالیست که موزه های مذکور بجز تهران، حتی دارای وبسایتی مستقل برای مراجعه کنندگان مجازی خود هم نیستند. مطلب قابل تامل در این باره زنده بودن موزه های استانی هنر معاصر در شناخت استعدادهای نو و هنرمندان قدیم و تلاش روزآمد ایشان و مخابره فعالیت های این نهادهاست که چندان شاهد آن نیستیم. و سخن آخر آنکه تاسیس موزه های استانی هنرهای معاصر از چه الگویی بهره مند اند؟ چراکه موزه هنرهای معاصر تهران تاسیس شده به سال 1355 خورشیدی یعنی دو سال پیش از وقوع انقلاب با خرید تابلو نقاشی ها از هنرمندان سبک های اکسپرسیونیسم انتزاعی، سوررئالیسم و ... اروپا و آمریکا به تبعیت از دوران مدرن تقریبا خالی از روح و اندیشه هنر نو به معنای ایرانی - در کمترین سهم از هنرمندان نوگرای ایرانی - بوده و در مقابل الگویی که پایه تجمیع آثار و مطالعه درباره آنها می توانست و می تواند آثار نقاشان ایرانی باشد. این همان تجلی کلمه استقلال در حوزه هنرهای تجسمی در دوران جمهوری اسلامی است که زنجیره مدیر، هنرمند و مخاطب می تواند آن را معنا بخشد.

چندی پیش سیدعباس صالحی در جمعی سخنرانی کرد و گفت: «ایران بدون هنرهای جدید در گذشته تاریخی خود دفن می شود» اگرچه ایشان منظور خود را چنین طرح کردند که امروزه برای معرفی هنرهای کهن باید هنرهای جدید را مد نظر داشت که در ظاهر حرف پسندیده ای است لیکن معمولا از تریبون های دیپلماتیک و وزارتی سخنانی ایراد می شود که دهها تفسیر از دل آن بیرون می آید. چه، اینکه ایشان نیز در جایگاه تئوریسین قرار ندارند که آن را شرح و بسط دهند. بنابراین نتیجه حاصل از این گفتار ممکن است در بیرون چیزی جز سوتفاهم و عدم درک درست از کلمات و عبارات باشد. برای مثال منظور از هنرهای جدید چیست و رابطه اش با هنر و تمدن ایرانی کدام است؟ آیا پوسته هر کدام توسط جامعه فرهنگ و هنر مورد استفاده قرار می گیرد یا جوهر آن.بنابراین پیش از هر چیز لازم است مدیران به ویژه مدیران تراز نخست ضمن واجدبودن جایگاه معلمی و تبیین صحیح عبارات، آن را برای مخاطب خاص که اصحاب هنرمندان و اهل قلم هستند واضح نمایند. گذشته همیشه در برابر قدیم قرار گرفته چنانچه سنت به معنای درست آن در برابر کهنگی و البته که عدم درک درست از آنها موجب دفن در گذشته خواهد شد. سنت ریسمانی است که در گذشته قرار داشته و سر دیگر آن امروز در دستان ماست پس ارتباط آن بریده شده و مدفون شده نیست. از طرف دیگر هنرهای جدید با صدور از غرب از حیث زیرساخت فرهنگی تفاوتهای عدیده ای با بسترهای بومی ایرانی اسلامی داراست. منظور آقای وزیر از زیرساختهای فرهنگی در سخنانش با اتکای به کدام منبع است؟ مطلب قابل عرض دیگر آنکه زمانی ما خواهیم توانست به مدد هنرهای جدید حتی با فهم درست و شرقی از آن تمدن کهن خود را معرفی کنیم که آن تمدن و هنر قدیم را بخوبی شناخته و بشناسانیم. حال آنکه این اتفاق به تمام و کمال برای جامعه معاصر روی نداده و بخشی از مشکلات هویتی نسل جدید نیز به همین مسئله باز میگردد.

هنر و هنرمند در اندیشه امامین انقلاب اسلامی از موضوعاتی است که لازم است اینک بیشتر درباره اش مطالعه و بررسی صورت گیرد. از منظر ایشان هنر ودیعه الهی و هنرمند نمودی از انسان در حال شدن به سوی مدارج بالای معنوی است که می تواند به مدد مهارت خود عالی ترین مضامین را به جامعه انسانی منتقل سازد و اصلا انتقال بزرگترین مضامین و یا مانا شدن آنها تنها به واسطه هنر و آفرینش هنری ممکن است.

دوشنبه 31 اردیبهشت 1397 در محل موزه فرش آستان قدس رضوی، مراسمی برپا شد تا نکوداشت مرحوم اردلان جوان رئیس اسبق سازمان کتابخانه ها موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی با سخنرانی درخصوص هنرهای بکاررفته در حرم توامان شود. در این مراسم دکتر سوزنچی از فعالیت ها و افتخارات اخیر موزه سخن گفت و در ادامه آقایان دکتر مهدی صحراگرد و علیرضا کریمی به ارائه سخنرانی با موضوع یادشده پرداختند.